SCENE BREAKDOWN | Rurouni Kenshin Tsuioku Hen | Assassination Scene

[Nommalorel]

Arada bir bu şekilde çeşitli sahnelerin kişisel olarak breakdownunu yapıyor olucam.

 Tüm sahne 34 saniye sürüyor. Bu benim için dünyada tüm zamanların en favori dövüş sahnesi.

Dövüş eylemi/oyunu

Bu sahnede en çok hoşuma giden şey, kelimenin tam anlamıyla dövüşüyor olmaları. Dövüş, her iki oyuncunun da birbirini bastırmaya veya öldürmeye çalıştığı bir oyundur. Oyunu kazanmaktan başka elde edilecek sözde başarılar yok. Bu da oyunu harika kılıyor. Kazanmadığınız sürece tekniklerinizin ve gücünüzün bir önemi yoktur. Yani en önemli koşul bir dövüşte kazanmaktır. Sadece animelerde değil, tüm medyadaki çoğu dövüş sahnesinde karakterler çoğu zaman dövüş oynamıyorlar dövüş oynuyormuş gibi yapıyorlar. Kazanma durumuna ulaşmaya çalışmıyorlar, bunun yerine dövüş gibi görünen belirli hedeflere ulaşmaya çalışıyor gibi görünüyorlar.

Peki bu sahneyi, kelimenin tam anlamıyla dövüşüyor olmalarının dışında harika yapan nedir? Çünkü bu bir SÖYLEME GÖSTER sahnesidir. Karakterler birbirleriyle hiç konuşmasa da kavgada olan her şeyi görebiliyor ve anlayabiliyoruz. Karakterin size ne yaptığını söylemesine gerek yok çünkü siz zaten görüyorsunuz. Görüyorsunuz, anlıyorsunuz ve sahnenin sonunda, içinde geçtiği hikaye için bir anlam ifade eden gerçek bir sonuç ortaya çıkıyor. Bu da onu harika yapıyor. Çünkü çoğu sahnede ne olduğunu gerçekten göremezsiniz, bir şekilde sahnede ne olduğunu görmeyi başarsanız bile gerçekten anlayamazsınız ve bunu yapmayı başarsanız bile bir anlam ifade etmez (oyuncular aslında dövüşme faaliyetinde bulunmazlar, bu yüzden hareketler dövüş bağlamında bir anlam ifade etmez). Oysa bu sahnede her şey gözümüzün önünde ve her şey anlaşılabilir. Eğer dövüş ile ilgileniyorsanız bunun harika bir sahne olduğunu anlayacaksınız.

BREAKDOWN
[Açılış hamlesi]


Sahnenin açılışında kenshin ve suikastçı bir sonraki adımda ne yapacaklarını düşündükleri bir yüzleşme yaşarlar. Suikastçı saldırmaya karar verir ve kenshin aynı anda kılıcıyla bu saldırıyı savuşturur ve kendisine karşı saldırı yapar. Yine de bunların hepsi aslında suikastçının tuzağıdır. Suikastçının zincirli bir çift wakizaşisi var. Yani wakizaşilerinden birini fırlatarak saldırdığında aslında ana saldırısını hazırlamış oldu. Kenshin'in onu saptıracağını biliyordu, bu yüzden gerçek bir saldırı değil, sadece bir tuzaktı. Gerçek saldırı kenshin'i zincirlere dolayarak saldırılara karşı savunmasız hale getirmekti.

Tuzaklar
Set up'lar neredeyse tüm medyada gözden kaçan ya da son derece kötü yapılan bir şeydir. Düzgün ve deneyimli bir dövüş set up'lar olmadan gerçekleşemez. Belli bir beceri seviyesinden sonra kimse sıradan bir yumruğu yemez. İstediğiniz yumruğu atabilmek için onu set up etmelisiniz.

Yani bu sahnede aslında kenshin hemen hemen kaybediyor. Rakibinin tam istediği şeyi yaptı. Tamamen rakibinin eline düştü. Gerisi psikolojik. Kenshin panikleyip eli kolu bağlı durumdan çabucak kurtulmaya çalışmak yerine suikastçının zayıf bir anını yakalayana kadar bekliyor.

Psikolojik karşı saldırı

[Dövüşün sonu]


Kenshin'in durumu göz önüne alındığında, suikastçı şu anda kenshin'in tamamen elinde olduğunu düşünüyor ve dövüşü bitirmeye karar veriyor. Bu yüzden kenshin'in hareketsiz kalmasını bekleyerek zıplıyor. Ancak kenshin, suikastçinin bir şey yapması için bir an vermesini bekliyordu ve suikastçı zıpladığı anda aslında o an gelmiş oluyor. Suikastçı havada olduğu için kenshin'i kontrol edemez ama kenshin yerde olduğu için ve panikleyip durumunu daha da kötüleştirmediği için yere yeterince sağlam basıyor, bu yüzden şu anda suikastçı üzerinde kontrolü vardır. Suikastçı atladığı anda kenshin onu zincirlerinden çeker ve kendi zincirli wakizashi'siyle saldırarak suikastçıyı 2 eşit parçaya bölerek dövüşü bitirir. Bu da dövüşü Kenshin'in kazanmasıyla sonuçlanır.

Tartışma

Dövüş sahnelerinde 5000 GÜCÜ OLDUĞU İÇİN KAZANACAKTI AMA RAKİBİNİN 3000 GÜCÜ ÜZERİNE 5000 GÜÇ ARTIŞI OLDUĞU İÇİN ASLINDA İYİ DURUMDA DEĞİL ŞUANDA KAYBEDECEK veya AH AMA O ÇOK GÜÇLÜDÜR'den fazlası vardır. Şahsen ben, her yerde görsel efektlerin olduğu ve sürekli çığlık attıkları sahnelerde inanılmaz derecede sıkılıyorum. Bu dövüş değil, daha çok dövüş taklidi gibi bir şey. Dövüş daha çok Pozisyon alma, strateji ve psikoloji ile ilgilidir ve bence tüm bunlar anlatıcı sesler tarafından değil görseller tarafından anlatılmalıdır. Beni rahatsız eden şeylerden biri, bir karakteri dövüş ustası olarak tasvir ettiklerinde ve karakterin arkasında olsalar bile aynı anda 15 kişiyi yenmesini sağladıklarında karakterimizin usta olduğuna inanmamızı beklemeleridir. Ustaca dövüşmek insanları sihirli bir şekilde yenmek değildir. Ustaca dövüş, kazanabilmeniz için olasılıklara karşı daha baskın bir konuma sahip olmaya çalışmaktır. Birinin arkanıza geçmesine izin verirseniz ve yine de onu yenerseniz, bu ustaca dövüştüğünüz anlamına gelmez, rakiplerinizin geri zekalı olduğu anlamına gelir. Ve bence bu tek başına sahnenin tüm etkileyiciliğini ortadan kaldırır.